NienjAbello

Ze zeggen wel eens dat je je relatie pas echt leert kennen als je samen op reis gaat. Ik denk dat het klopt dat op reis je kwaliteiten en verschillen worden uitvergroot. Ik lift mee op Abello zijn gemak in het maken van contact met andere mensen, zijn uitbundigheid in het genieten en hij krijgt naast mij steeds meer rust en overzicht om zijn dromen stap voor stap ten uitvoer te
brengen. Ik heb bewondering voor zijn flexibiliteit in het reizen met de trein in India, waar het onmogelijk is je standaarden over hygiene strikt vol te houden. En hij ontspant bij mijn gemak me over te geven aan de situatie en samen zoomen we even uit en lachen we om de bizarre omstandigheden waar we onszelf aan overleveren. We nemen elkaar mee in onze creativiteit en ondersteunen elkaar in concerten of workshops, we doen zelfs aan marketing voor de ander. Zodanig dat we inmiddels een visitekaartje hebben ontworpen dat tweezijdig is, de ene kant staat de informatie van Abello, op de andere kant de informatie van mij. Daarnaast hebben we ieder onze sticker met de promotie van onze website, een geniaal idee van Abello want zo hebben altijd op ieder moment een klein kadotje voor de mensen die we ontmoeten. Deze geven aanleiding tot veel bewondering en leuke gesprekken.

Naast dat je elkaar goed leert kennen en leert omgaan met de leuke en typische kanten van de ander, proberen we elkaar te blijven aanspreken op dingen die je ziet. Maar op reis zijnde, zijn we niet alleen elkaars spiegel, maar in alle landen zijn we voor de mensen die we ontmoeten weer een andere mix van peper en zout en zien zij ook weer andere interessante of irritante eigenschappen en reageren met invloed van de heersende cultuur en religie. Zo kun je in India niet handen schudden met mensen van het andere geslacht en ook het openlijk genegenheid uiten naar je partner is zeer ongepast. Dit in een land waar het wel de gewoonste zaak van de wereld is om een ander ongegeneerd aan te staren en met je neus letterlijk bovenop de ander mee te kijken in de telefoon. Privacy wordt hier volledig anders opgevat wordt wat voor ons best een lastige aanpassing is om te maken.

En vaak wanneer we net een beetje gewend zijn aan de heersende normen van het land, de temperatuur, iets hebben gevonden wat lekker is om te eten, het openbaar vervoer kennen....dan is het weer tijd om te gaan....en op de volgende bestemming begint het wennen opnieuw. Die overgangen vragen flexibiliteit. Wat ik leerde om het makkelijker te maken is het vliegveld en de vliegreis gebruiken als moment van bezinning. Het wachten en stilzitten is meditatief geworden, ik neem de mensen en de omgeving nogmaals bewust waar, we selecteren foto's, schrijven over onze ervaringen, kijken rustig om ons heen, knuffelen (behalve dus in de landen waar dat niet gepast is). En verder, zoals beschreven in de vorige blog, een stukje flow, plezier, vertrouwen en interesse voor wat er nu weer gaat gebeuren.