Ik geef (me) over
Door: Nienja
Blijf op de hoogte en volg Nienja
27 Oktober 2013 | Peru, Lima
Als je vanuit Lima naar het zuiden reist kom je bij Nasca. Daar zijn in de woestijn de lijnen van nasca gevonden. Tekeningen van verschillende dieren en lijnen die soms wel 3 km lang zijn wat maakt dat je ze alleen vanuit de lucht goed kunt bekijken. Een raadsel, net als de graancirkels, hoe deze tekeningen ooit gemaakt zijn, en dan ook nog in een tijd dat het vliegtuig niet eens bestond. We begeven ons middenin een stukje van de geschiedenis waar nog steeds geen duidelijke verklaringen voor zijn gevonden. Overgave aan het niet weten, en de ervaring. Onze reisgenoten zijn mijn lieve ouders en we worden door hen uitgenodigd met een klein vliegtuigje de tekeningen van hogeraf te bekijken. Ongelofelijk... Groots en verbijsterd. Het vliegtuig is zo klein dat je je plaats krijgt aangewezen op basis van gewicht, ik mag in de staart en heb zowel links als rechts uitzicht. Zonder ontbijt zijn we ingestapt, maar toch vlak voor de landing protesteert mijn maag hevig en grijp ik naar het plastic zakje dat hiervoor aan de stoelleuning voor me is opgehangen. Ik geef (me) over...
We logeren in wasipunko eco-lodge, gelegen in de woestijn. Er wordt een Pachamanca gemaakt voor het avondeten. Pachamanca is eten letterlijk gemaakt in de aarde. Er wordt een kuil gegraven waarin eerst hete stenen geplaatst worden en vervolgens verschillende soorten aardappelen, vlees en groenten. Deze worden afgedekt met kruiden en bananenblad en daarboven weer zand. Dit blijft zeker 3 uur onder de grond stomen. Vervolgens wordt de kuil opengemaakt met een ritueel waarbij een man en een vrouw samen de aarde water, eten en onze dankbaarheid geven. Abello speelt zijn liedje "Al Natural" en we zingen allemaal Pacha Mama (=Moeder Aarde) mee. Dan halen we het eten mals en geurig uit de grond. We smullen naar hartelust na de enerverende dag. Voor ons is het tijd om verder te reizen, we stappen met ons buikje rond in de bus naar Cusco.
Reizen per bus in Peru kan in verschillende prijsklassen. Wij betalen voor een busrit naar Cusco van bijna 15 uur in 1ste klas ongeveer 40 euro. De stoelen zijn groter als de business-class van het vliegtuig. We denken een heerlijke reis tegemoet te gaan. Helaas vergaten we dat we de Andes over moeten om Cusco te bereiken. Drie bergpassen van 4000 meter, met een Pachamanca in onze buik. Pappa Jan is de eerste die opstaat om naar de wc te rennen gevolgd door zijn dochter, Abello heeft zijn plastic zakje klaar voor gebruik om zijn arm. De nacht is erg lang...de stoelen comfortabel maar niemand kan zijn draai vinden om de opspelende maag tot rust te brengen. Overgave en overgeven...Pappa Jan besluit 24u niets meer te eten, en ook wij zijn enkel aan de soep. De hoogte maakt dat je maag voortdurend in strijd is. Hier is het advies het drinken van Cocablad thee en het eten Coca snoepjes. Langzaam went je lichaam aan de hoogte. De jungle is de volgende bestemming, waar onze maag tot rust komt maar ons andere uitdagingen te wachten staan!
We logeren in wasipunko eco-lodge, gelegen in de woestijn. Er wordt een Pachamanca gemaakt voor het avondeten. Pachamanca is eten letterlijk gemaakt in de aarde. Er wordt een kuil gegraven waarin eerst hete stenen geplaatst worden en vervolgens verschillende soorten aardappelen, vlees en groenten. Deze worden afgedekt met kruiden en bananenblad en daarboven weer zand. Dit blijft zeker 3 uur onder de grond stomen. Vervolgens wordt de kuil opengemaakt met een ritueel waarbij een man en een vrouw samen de aarde water, eten en onze dankbaarheid geven. Abello speelt zijn liedje "Al Natural" en we zingen allemaal Pacha Mama (=Moeder Aarde) mee. Dan halen we het eten mals en geurig uit de grond. We smullen naar hartelust na de enerverende dag. Voor ons is het tijd om verder te reizen, we stappen met ons buikje rond in de bus naar Cusco.
Reizen per bus in Peru kan in verschillende prijsklassen. Wij betalen voor een busrit naar Cusco van bijna 15 uur in 1ste klas ongeveer 40 euro. De stoelen zijn groter als de business-class van het vliegtuig. We denken een heerlijke reis tegemoet te gaan. Helaas vergaten we dat we de Andes over moeten om Cusco te bereiken. Drie bergpassen van 4000 meter, met een Pachamanca in onze buik. Pappa Jan is de eerste die opstaat om naar de wc te rennen gevolgd door zijn dochter, Abello heeft zijn plastic zakje klaar voor gebruik om zijn arm. De nacht is erg lang...de stoelen comfortabel maar niemand kan zijn draai vinden om de opspelende maag tot rust te brengen. Overgave en overgeven...Pappa Jan besluit 24u niets meer te eten, en ook wij zijn enkel aan de soep. De hoogte maakt dat je maag voortdurend in strijd is. Hier is het advies het drinken van Cocablad thee en het eten Coca snoepjes. Langzaam went je lichaam aan de hoogte. De jungle is de volgende bestemming, waar onze maag tot rust komt maar ons andere uitdagingen te wachten staan!
-
25 November 2013 - 18:00
Maarten En AnneJet:
Lieve Nienja en Abello, Dank voor de reisverslagen. Leuk om aan je ouders Peru te laten zien. Jammer dat de reispret naar Cuzco werd bedorven door het vele eten, de hoogte en de vele haarspeldbochten. Met weinig eten en rechtop zitten heb ik onlangs de 9 uur durende reis van Lima naar Huaraz gelukkig goed doorstaan.
De Nazcalijnen vind ik ook heel bijzonder, in januari 2009 waren we ook in Nazca en heb ik AnneJets angst voor kleine vliegtuigen gevolgd, omdat ik was bang voor mijn maag inhoud. Gelukkig zijn de lijnen goed te bestuderen met Google Earth, alleen mis je dan fijne details.
Een goede reis verder en graag tot het volgende verslag!!
Groetjes Maarten en AnneJet -
26 November 2013 - 10:11
Marga:
Bijzonder je reisverslag te lezen Nienja!
Blijkbaar stond ik nog automatisch ingelogd na je allereerste Peru reis, want ik krijg automatisch deze mails nu van je...
Heb een heel goede tijd verder nog samen!
liefs Marga -
26 November 2013 - 12:21
Sanne:
Lieve Nienja en Abello
Wat heerlijk weer om jullie avonturen te lezen. En wat leuk dat je ouders er zijn !
Onze meiden vinden het ook reuze interessant. Hun gitaarleraar in Peru :-)
Ze vertellen iedereen van de FaceTime lessen en ze hebben nog nooit zo fanatiek geoefend.
Veel liefs en geniet
Knuffel -
03 December 2013 - 08:38
Hanneke:
Hallo lieverds,
Ik was zo benieuwd naar jullie vliegavontuur en wat voor moois jullie op de aarde zouden zien. Heel leuk om er iets van mee te kunnen zien. Ik vind het onvoorstelbaar dat zoiets bestaat en waarvan ook nog steeds geen verklaring is. Prachtig!
Het eten ziet er heerlijk uit en wat een bijzondere manier van koken.
Ik vond het helemaal jammer dat jullie allemaal moesten overgeven na die heerlijke maaltijd.
De busreis herinnerd mij aan mijn reis met de bus door de hoge atlas van Marokko. Je moet je wel overgeven.
Veel liefs! XXXXXXXXXXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
